Aloysiuscollege

In 2006 verlaten de laatste gepensioneerde paters het huis en nemen hun intrek elders in Den haag of verhuizen naar Nijmegen. 
Vervolgens werd er besloten tot herontwikkeling van het oude patershuis: het gebouw krijgt een nieuwe woonbestemming en is hiervoor volledig gerenoveerd en plaatselijk uitgebreid. Er zijn totaal dertig appartementen gerealiseerd.

Het complex heeft de status van beschermd stadsgezicht; het diende echter behandeld te worden als monument. 
Daarom is voor de uitbreiding en de nieuwbouw gekozen voor ‘versmelting’. De nieuwbouw is geheel in de stijl van de bestaande bebouwing uitgevoerd en versmelt zo met het bestaande: de eenheid van het complex blijft zo gehandhaafd. Het bestaande monumentale gebouw is aan de buitenkant zoveel mogelijk teruggebracht in de oorspronkelijke staat. 
Uitgangspunt voor de verbouwing binnen was het handhaven en herkenbaar maken van de bestaande structuren. Waar mogelijk zijn de bestaande details en materialen gehandhaafd en, ook in de appartementen, zichtbaar gemaakt. Zo ook de bestaande glas in lood ramen, waarschijnlijk van de hand van Lou Asperslagh. Het standbeeld van Jozef die vroeger aan het veld aan de achterkant van de entreehal stond, staat nu in de voortuin met zijn gezicht naar de huidige entree van ‘Residence Aloysius’.

Leuk detail: een deel van de kelder is nu gemeenschappelijke wijnkelder. Ieder appartement heef hier een afsluitbare nis waar wijn op geslagen kan worden